references
Ś W I AT, K T Ó R Y P O T R Z E B U J E E D U K A C J I M E D I A L N E J . . .
67
– proponuje także takie audycje, których oglądanie nie jest w żadnym razie przyczyną zawstydzenia najbardziej nawet wybrednych użytkowników kultury (np. seriale nowej generacji)42. Najdobitniej cechy nowego pokolenia wyraził autor „Polityki” w swojego rodzaju manifeście, prowokacyjnie zatytułowanym „Do analogowych”, który pisze: Sieć nie jest dla nas czymś zewnętrznym wobec rzeczywistości, ale jej elementem. My nie korzystamy z sieci, my w niej i z nią żyjemy. Gdybyśmy mieli opowiedzieć wam, analogowym, nasz Bildungsroman: w każdym kształtującym nas doświadczeniu istniał naturalny pierwiastek internetowy. W sieci nawiązywaliśmy przyjaźnie i kłóciliśmy się, w sieci przygotowywaliśmy ściągi, tam umawialiśmy się na imprezy i wspólną naukę, zakochiwaliśmy się i rozstawaliśmy. Sieć nie jest dla nas technologią, której musieliśmy się nauczyć i w której udało nam się odnaleźć. Sieć jest procesem, który dzieje się i nieustannie przekształca na naszych oczach; z nami i przez nas. Technologie pojawiają się, a potem znikają, serwisy powstają i gasną, ale sieć trwa, bo sieć to my: komunikujący się ze sobą w naturalny dla nas sposób, bardziej intensywny i wydajny niż kiedykolwiek w historii ludzkości. Wychowani w sieci myślimy trochę inaczej43. Nie namawiam do żadnych „rewolucji kulturalnych” w zakresie obsady stanowisk nauczycielskich. Zauważajmy trendy, ale patrzmy na osiągnięcia poszczególnych osób – prawda! Rzecz w tym, że ta „rewolucja” już się dokonała i nie dostrzeganie jej konsekwencji musi prowadzić do katastrofy.
Ćwierkający amator bloguje i nie może żyć bez fejsa i jutjuba
Teoretyk filmowej psychoanalizy, Christian Metz, twierdził w latach 70. ubiegłego wieku, że widz zajmuje szczególną pozycję. Mianowicie wchodzi w opuszczone miejsce przez kolejnych uczestników tego procesu nadawania-odbierania przekazów. Gdy film był tworzony, istnieli realni aktorzy, z którymi widz nie miał żadnego kontaktu. W gotowym dziele nie ma realnych aktorów – tylko ich fantomy. Ale właśnie w tym
M. Filiciak, Media, wersja beta. Film i telewizja w czasach gier komputerowych i internetu, Wydawnictwo Katedra, Gdańsk, 2013. 43 K. Czerski, Do analogowych, „Polityka”, nr 10 (2849), wydanie z dn. 07.03.2012.
42