references
KO M P E T E N C J E C Y F R O W E G I M N A Z J A L I S T Ó W W Ś W I E T L E B A DA Ń I C I LS . . .
22 1
prowadził do domeny usługodawcy, a naprawdę kierował do adresu w domenie „darmowynet.icils”). W tym wypadku uczniowi wprost pokazywano te elementy i proszono o skomentowanie, dlaczego mogą one być poszlaką świadczącą o podstępie – i tak na przykład trafnie uzasadnić, dlaczego nagłówek wiadomości może budzić podejrzenia potrafiło 34% uczniów (trudność odpowiednia dla trzeciego poziomu kompetencji), a wyjaśnić dlaczego adres e-mail wygląda podejrzanie potrafiło 14% uczniów (zadanie na czwarty poziom kompetencji). Każdy moduł kończył się dużym zadaniem, na które uczniowie poświęcali najwięcej czasu i w którym mieli szansę wykazać się nie tylko wiedzą, ale przede wszystkim umiejętnościami tworzenia treści. W przypadku omawianego modułu „Sportowe zajęcia pozalekcyjne” chodziło o stworzenie plakatu dla uczniów, który miałby reklamować tytułowe sportowe zajęcia pozalekcyjne (rys. 6, 7, 8). W tym celu uczeń powinien był skorzystać z wycinka symulowanego Internetu (dostępny był jeden serwis internetowy) w celu selekcji informacji do wykorzystania na plakacie (dostępne były opisy wielu sportów, należało wybrać taki, który pasował do opisu zadania, tzn. nie wymagał np. zbyt drogiego sprzętu). Samo tworzenie plakatu również nie było zadaniem banalnym – należało zadbać o kontrast czcionek i tła (domyślnie – inaczej niż w większości narzędzi tego typu – edytor wstawiał jasnoszarą czcionkę na ciemnoszare tło co bardzo utrudniało czytanie), wybrać i ew. sparafrazować informację, rozplanować sensownie bloki tekstu, uwydatnić nagłówki i tytuł, dodać odpowiednie grafiki, czy w końcu np. dodać elementy mowy perswazyjnej do plakatu. Edytor zapewniał uczniom duży stopień swobody, co skutkowało setkami unikalnych prac. Każdy aspekt plakatu oceniany był oddzielnie przez wytrenowanych sędziów i charakteryzował się różnym poziomem trudności. Jednak zwykle elementy dużych zadań okazywały się dla uczniów trudne – np. z adaptacją informacji czy operowaniem kontrastem poradziło sobie niewielu uczniów, w rezultacie kompetencje te uznane zostały za trudne – na czwartym poziomie w skali CIL. Test w badaniu ICILS nie mierzył jednak wszystkich kompetencji cyfrowych, a jedynie ich wycinek. To, czego zdecydowanie nie mierzono w tym badaniu, to przejawy myślenia komputacyjnego, które przejawia się w budowaniu i analizowaniu algorytmów komputerowych,