references
R E F L E KS J E , D O Ś W I A D C Z E N I A , I N I C J AT Y W Y Z W I Ą Z A N E Z E D U KAC J Ą . . .
463
dr hab. Piotr Drzewiecki,
Instytut Edukacji Medialnej i Dziennikarstwa, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Czym jest edukacja medialna?
Kiedy mówimy o edukacji medialnej, często nie rozumiemy, czym ona jest i czemu ma służyć. Najpierw uważano, że to tworzenie popularnonaukowych programów edukacyjnych, a więc edukacja przez media. Inni podkreślali, że jest to wykorzystanie mediów jako pomocy dydaktycznych. Dopiero współcześnie stajemy się zgodni co do wspólnej definicji mimo różnych tradycji i dyscyplin naukowych, na gruncie których podejmowano temat edukacji medialnej (informatyka, pedagogika, nauki o mediach). Edukacja medialna to proces kształtowania i upowszechniania umiejętności świadomego, krytycznego, aktywnego i kreatywnego korzystania ze środków społecznego przekazu we wszystkich grupach wiekowych i społecznych. Kształtowanie i upowszechnianie umiejętności korzystania z mediów trudno zdefiniować jednym zdaniem. Co prawda, pewne elementy pozostają wspólne wszystkim rodzajom mediów – jak np. krytycyzm odbioru. Każda technologia wymaga jednak czegoś nowego, wydobywa określone umiejętności. Mówimy o kompetencjach medialnych i informacyjnych (ang. media and information literacy), ale zdajemy sobie sprawę, że pojęcie to cechuje wyjątkowy dynamizm znaczeniowy. Zakres tego pojęcia zmienia się wraz z postępem technologicznym i przemianami społecznymi. Stąd należałoby mówić raczej o katalogu umiejętności, wiedzy i postaw, wzajemnie się uzupełniających, stanowiących elementy procesu stawania się kompetentnym użytkownikiem mediów. Warto zatem wprowadzić nowe pojęcie, które oddawałoby ten dynamizm przemian umiejętności medialnych. Tym pojęciem jest konwergencja kompetencji. Dotąd mówiliśmy o mediach, telekomunikacji i informatyce, traktując je jako oddzielne obszary postępu technologicznego. Konwergencja jest formą integracji, upodabniania się i przenikania