references
Z N A C Z E N I E O R G A N I Z A C J I P O Z A R Z Ą D O W Y C H I I N S T Y T U C J I K U LT U R Y. . .
345
edukacji, rozwoju społecznego i obywatelskiego; (c) promocja – wspomnianej przez nas – międzysektorowości, synergii różnych podmiotów społecznych; (d) zachęcanie decydentów oświatowych do strukturalnych i dydaktycznych reform w większym stopniu uwzględniających edukację medialną w programie nauczania; (e) wdrażanie edukacji medialnej do programu wszystkich etapów kształcenia; (f) budowanie sieci wymiany i współpracy między podmiotami zajmującymi się edukacją medialną; (g) prowadzenie badań, opracowanie wskaźników rozwoju kompetencji medialnych w społeczeństwie; (h) opracowanie standardów edukacji medialnej; (i) promocja kompetencji; (j) nakłanianie do dialogu międzykulturowego; (k) inwestycje w proces cyfrowej ochrony dziedzictwa kulturowego oraz (l) promocja wolności wypowiedzi. W świetle powyższego można powiedzieć, że katalog zadań edukacyjno-medialnych dla NGOs i instytucji kultury dopiero się tworzy. Wyznacznikiem tego procesu w Polsce są inicjatywy edukacyjno-medialne podejmowane przez NGOs i instytucje kultury, co będzie przedmiotem analizy – metodą studium przypadków – w następnej części artykułu.
Przykłady dobrych praktyk nieformalnej edukacji medialnej w Polsce
W ostatnich latach w Polsce zainteresowanie edukacją medialną i informacyjną znacząco się zwiększyło. Poza programami grantowymi Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Akademii Orange organizowanej przez Fundację Orange, kwestiami kompetencji cyfrowych zainteresowało się m.in. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. Działania podejmowane przez instytucje kultury i organizacje pozarządowe w zakresie edukacji medialnej i informacyjnej mają charakter zarówno badawczy (w mniejszym zakresie), jak i praktyczny. Ten ostatni wiąże się z działaniami koncepcyjnymi, propagowaniem określonej wizji i celu, ale także możliwych form rozwijania kompetencji cyfrowych, oraz z działalnością szkoleniową i warsztatową. Skierowaną zarówno do młodych ludzi, uczących się w formalnych instytucjach edukacyjnych, jak i do ludzi dorosłych (szczególną grupą są tutaj osoby w wieku