references
274 C Z Ę Ś Ć
III
z elementami procesu kształcenia realizowanymi w sposób tradycyjny, w bezpośrednim kontakcie pomiędzy uczniem (lub grupą uczniów) i nauczycielem (…)21. Wymaga ono jednak dokładnego zdefiniowania i metodycznego przemyślenia podziału zadań edukacyjnych na takie, które będą realizowane zdalnie w trybie e-nauczania oraz na takie, które będą realizowane lokalnie w sposób tradycyjny22. Podążając za prognozami specjalistów do spraw edukacji na świecie, należy przypisać tej nowej formie kształcenia rolę uzupełniającą, dzięki której uczniowie zdolni poszerzają swą wiedzę i umiejętności, a ci którzy mają problemy z nadążeniem za rówieśnikami w klasie szkolnej, uzupełniają braki. Warto podkreślić, że sytuacja ta sprzyja wzrostowi stopnia indywidualizacji procesu kształcenia, który jest nadzorowany przez e-nauczyciela za pośrednictwem odpowiednio do tego przystosowanych narzędzi cyfrowych. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują te, które umożliwiają budowę wirtualnego środowiska edukacyjnego. Przestrzeń taka jest doskonałym miejscem do kształtowania się społeczności opartych na zasadach podobnych do tych, które organizują pracę w tradycyjnej klasie szkolnej. Narzędzia te będą reprezentowały grupę tzw. oprogramowania społecznościowego. Prowadzenie procesu dydaktycznego z uwzględnieniem jego wszystkich elementów składowych, takich jak: m.in. cele kształcenia, treści kształcenia, zasady dydaktyczne, formy organizacyjne pracy, metody kształcenia, środki dydaktyczne oraz ocenianie jest możliwe dzięki platformom edukacyjnym, czyli specjalnym systemom zarządzania nauczaniem (LMS – Learning Managament System). Narzędzie to pojawiło się w zestawieniu sześćdziesięciu najlepszych programów przeznaczonych do e-kształcenia przygotowywanym od 2007 roku przez Centre for Learning and Performance Technologies. Spośród reprezentantów tego rodzaju systemów w wyniku głosowania 528 specjalistów w zakresie edukacji na odległość najwyższą pozycję w 2012 roku uzyskała platforma Moodle23. Jest to aplikacja interne21 Leksykon e-nauczania, (red.) R. Tadeusiewicz, R. S. Choraś, R. Rudowski, Wydawnictwo WSHE w Łodzi, Łódź 2007, s. 17. 22 Tamże. 23 Por. K. Kwaśniewski, Najlepsze programy do e-learningu w 2012 r. [wpis z 28