references
EDUKACJA MEDIALNA – ROLA TELEWIZJI PUBLICZNEJ
41 1
ustawodawstwa. Przy odpowiednim finansowaniu i współpracy innych uczestników systemu edukacji medialnej TVP zdolna byłaby przybliżać tematykę z zakresu edukacji medialnej przez konkretne przykłady i w sposób odpowiadający różnym grupom docelowym w takich dziedzinach, jak np.: PRODUKCJA mediów – TVP może być wszechstronnym i kompetentnym przewodnikiem po kulisach produkcji treści medialnych, od koncepcji do realizacji oraz metod dystrybucji – np. w formie kulisów popularnych programów typu the making of, ale z naciskiem na proces kreacji treści medialnych, a nie na podglądanie celebrytów. JĘZYK mediów – czyli eksperci TVP jako przewodnicy po gatunkach, konwencjach i języku przekazu telewizyjnego/filmowego. TVP posiada różnego rodzaju pasma filmu fabularnego, eksperci wyjaśnią, jak są one układane, czym różnią się poszczególne gatunki i jakie podgatunki występują w ramach każdego z nich. Odpowiedzą też na pytania: jakim „językiem” posługuje się telenowela, a jakim serial? Jak kształtuje się język telewizyjny programów informacyjnych? Potencjał w tej dziedzinie ilustruje popularne pasmo „Kocham Kino” w TVP2, zgrabnie „przemycające” do poszukującego rozrywki filmowej widza treści filmoznawcze. PORTRETOWANIE przez media – zaangażowanie specjalistów TVP od informacji analizujących przekaz informacyjny pod kątem obiektywizmu, wyważenia sądów, pluralizmu opinii, np. w formie magazynu o mediach, którego „naturalnym” środowiskiem byłby kanał TVP INFO.
Edukacja medialna w praktyce europejskich nadawców publicznych
Myśląc o roli, jaką TVP może spełniać w systemie edukacji medialnej, warto na zakończenie rzucić okiem na praktykę kilku dużych państw europejskich. W praktyce europejskich telewizji publicznych wyróżnić można dwa zasadnicze sposoby podejścia do zagadnień edukacji medialnej: jedno – opierające się na dedykowanych kanałach edukacyjnych i drugie – uwzględniające tę tematykę na różne sposoby w szerokiej gamie swojej działalności nadawczej i internetowej.