references
KOMPETENCJE MEDIALNE
19 1
Kompetencje medialne z kolei służą aktywnemu i krytycznemu rozumieniu przekazów medialnych, jak również tworzeniu własnych, co wydaje się szczególnie istotnym zadaniem we współczesnej kulturze partycypacji oraz w dobie postępującej konwergencji mediów. Kompetencje medialne należy zatem traktować jako zasób jednostki, którego zakres warunkuje jakość jej życia społecznego, w tym poziom aktywności obywatelskiej. Podlegają one zmianie pod wpływem celowych, metodycznych działań edukacyjnych, jak również spontanicznej aktywności jednostki, także o charakterze zabawowym w relacji z poszczególnymi mediami i przekazami medialnymi. Pomiędzy tymi dwoma systemami, tzn. tradycyjnym uczeniem i nieformalną edukacją, istnieje ogromna przepaść kulturowo-cywilizacyjno-obyczajowa, która tym bardziej potwierdza tezę Marka Prensky’ego o istnieniu „cyfrowych tubylców” (uczniów, kolejnych generacji użytkowników i twórców mediów) i „cyfrowych imigrantów” (edukatorów). Generacyjne przypisanie do różnych mediów (np. do książki, do tabletu, do Internetu) specyficznie mapuje umysły poszczególnych kohort, wpływa na ich percepcję świata oraz aktywność społeczną.
Tradycyjne uczenie Uczenie konserwatywne w oparciu o ścisły podział ról (uczeń, nauczyciel) i zadań oraz o procedury Nieformalna edukacja Eksperymentalne poszukiwanie informacji; elastyczne korzystanie z możliwości oferowanych przez środowisko w poszukiwaniu takich opcji, które najlepiej odpowiadają na potrzeby jednostkowe Środowisko odpowiada na krótkoterminowe potrzeby i bieżące zainteresowania podmiotu Zmienne co do struktury i pełnionych funkcji wspólnoty dyskursywne Interaktywni użytkownicy Doświadczenie i rozwijanie kompetencji Uczestnictwo oraz współtworzenie wiedzy
Stabilność treści kształcenia (realizacja programu) Biurokratyczne procedury z wyraźnie zaznaczoną hierarchią władzy Pasywni i aktywni odbiorcy Przyswajanie treści i interpretacja Konsumpcja wiedzy
Tabela 5. Uczenie tradycyjne a nieformalna edukacja. Oprac. własne.
Tradycyjne uczenie koresponduje z zachowaniami odbiorczymi charakterystycznymi dla mediów jednokierunkowych, tradycyjnych układów komunikacyjnych oraz kultury Web 1.0, podczas