references
Z N A C Z E N I E O R G A N I Z A C J I P O Z A R Z Ą D O W Y C H I I N S T Y T U C J I K U LT U R Y. . .
343
W Deklaracji Paryskiej z 2014 roku wskazano na potrzebę nowego podejścia do edukacji medialnej, uwzględniającego najnowsze technologie informatyczne. M.in. postuluje się, aby nauka programowania stała się elementem programów kształcenia w zakresie mediów. Podobnie jak i w poprzednich dokumentach wskazano na różnorodność podmiotów odpowiedzialnych za rozwój kompetencji medialnych. Są nimi także nadawcy medialni, dziennikarze oraz twórcy audiowizualni. Zdefiniowano również funkcję NGOs w edukacji medialnej, określając organizacje pozarządowe jako „most” i gwaranta dialogu między zainteresowanymi stronami. Można zatem powiedzieć, że mają one pełnić rolę katalizatora w tym zakresie, animować inicjatywy rządowe np. zmiany podstaw programowych w szkolnictwie powszechnym. 30-lecie prac UNESCO nad problemem edukacji medialnej owocuje wreszcie praktycznymi formami jej wdrożenia zarówno w szkolnictwie, jak i w obszarze nieformalnego kształcenia. Zanim jednak wskażemy na praktykę polską w tym zakresie, przeanalizujmy rolę organizacji pozarządowych i instytucji kultury, których zadania zostały określone przez autorów wyżej wspomnianych dokumentów, począwszy od Deklaracji Grünwaldzkiej do Deklaracji Paryskiej (1982 – 2014).
Zadania organizacji pozarządowych i instytucji kultury w upowszechnianiu edukacji medialnej w świetle dokumentów powstałych z inicjatywy UNESCO
W analizowanych wyżej dokumentach powstałych z inicjatywy UNESCO pośrednio jest mowa o zadaniach organizacji pozarządowych i instytucji kultury. Do tej pory jednak nie sformułowano odrębnego katalogu zadań odnośnie NGOs czy instytucji kultury. W Deklaracji Grünwaldzkiej wspomniano o niedostatecznych działaniach zarówno w obszarze formalnej, jak i nieformalnej edukacji medialnej. Sformułowania mają jednak ogólny charakter. Podobnie ma to miejsce w przypadku Wskazań Tuluskich i Rekomendacji Wiedeńskich. W Rekomendacjach Sewilskich i Agendzie Paryskiej odnajdujemy bardziej konkretne wskazania dla NGOs. W pierwszym z wymienionych dokumentów są wyszczególnieni trenerzy organizacji pozarządowych, podkreśla się potrzebę partnerstwa we współpracy NGOs ze szkołami