references
E L E M E N T Y E D U KAC J I M E D I A L N E J W P O D S TAW I E P R O G R A M O W E J . . .
249
użytkowych (…) (stosując także narzędzia i wytwory multimedialne) (II P 2.2), wreszcie: rozróżnia określone dyscypliny w takich dziedzinach jak: architektura, sztuki plastyczne oraz innych dziedzinach sztuki (fotografika, film) i przekazach medialnych (telewizja, Internet) (II P 3.1). Jak widać, uczeń wdraża się do roli zarówno odbiorcy, jak i twórcy korzystającego z mediów. W podstawach programowych do różnych przedmiotów pojawiają się zapisy o korzystaniu z mediów w poszukiwaniu informacji. Przedmiot historia i społeczeństwo nakłada na ucznia obowiązek korzystania z różnych źródeł informacji – w tym kontekście wymienione są prasa, radio, telewizja, Internet (II HiS 5.3). Podczas lekcji muzyki przed uczniem stawia się wymaganie: korzysta z multimedialnych źródeł muzyki i informacji o muzyce (II M 1.7). W nauczaniu języków obcych zwraca się uwagę, że uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym (np. z encyklopedii, mediów) również za pomocą technologii informacyjno-komunikacyjnych (II JO 11). W dydaktyce dwóch przedmiotów kształci się krytyczne myślenie o mediach. Wychowanie do życia w rodzinie ma zapis: Mass media – zasady i kryteria wyboru czasopism, książek, filmów i programów telewizyjnych (II WwR 11). W historii i społeczeństwie pojawia się wymaganie: uczeń wymienia pożytki i niebezpieczeństwa korzystania z mediów elektronicznych (II HiS 7.3). Uczeń na koniec drugiego etapu edukacyjnego (absolwent szkoły podstawowej) posiada elementarne umiejętności techniczne związane z posługiwaniem się komputerem i wie, do czego on może mu służyć. Wchodzi w obie role: aktywnego odbiorcy i nadawcy. Poszukuje w mediach informacji, nawiązuje kontakty społeczne, sam tworzy przekazy. Zna najważniejsze cechy języka innych mediów (zwłaszcza telewizji i filmu). Zachowuje krytycyzm w odbiorze treści spotykanych w mediach. Zna odnoszące się do mediów zasady z zakresu etyki, etykiety i prawa. Posiada fundamenty do świadomego posługiwania się środkami masowej komunikacji.