references
Z N A C Z E N I E O R G A N I Z A C J I P O Z A R Z Ą D O W Y C H I I N S T Y T U C J I K U LT U R Y. . .
353
w większym stopniu angażować się w badania empiryczne, w analizę inicjatyw edukacyjno-medialnych w regionach i w kraju, a także w analizę porównawczą z innymi krajami kontynentu. Organizacje pozarządowe i instytucje kultury mogą dostarczyć potrzebnego materiału do badań ilościowych czy jakościowych, promować podjęte projekty badawcze w swoich środowiskach. Mogą także być ośrodkami wsparcia dla innowacyjnych, oddolnych projektów oraz tworzyć przestrzenie dla spotkania ekspertów z różnych dziedzin, pozwalając im na wspólne tworzenie nowatorskich pomysłów, lokalne ich wdrażanie, szkolenie nauczycieli, animatorów i rodziców oraz produkcję materiałów edukacyjnych. Ta współpraca powinna być wspierana przez decydentów państwowych, przez prowadzenie odpowiedniej polityki grantowej czy tworzenie strategii społecznych uwzględniających także wsparcie dla oddolnych, niesformalizowanych inicjatyw. Dopiero wówczas możemy mówić o realizacji podkreślanej w dokumentach „międzysektorowości” działań. NGOs – jak to zostało powiedziane – pełnią rolę „mostu” i gwaranta dialogu, katalizatora przemian edukacyjnych. Nie jest ich zadaniem zastępować edukację formalną, a raczej inspirować, animować i wspierać działania rządowe. Istotnym problemem jest brak krajowego koordynatora tych działań. Organizacje pozarządowe jednoczą się, tworząc koalicje działań, takie jak powstała wiosną 2015 Koalicja Edukacji Medialnej, Informacyjnej i Cyfrowej. Potrzebują jednak jasno określonego partnera ze strony rządowej i precyzyjnie zdefiniowanej polityki w zakresie edukacji medialnej w Polsce. Trudno wskazać, kto pełni tę funkcję: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, Ministerstwo Edukacji Narodowej czy – obecnie w największym stopniu – Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Problem dotyczy także środowiska akademickiego, które również próbuje się jednoczyć w działaniach na rzecz edukacji medialnej w Polsce, czego dowodem jest I Kongres Edukacji Medialnej, zorganizowany jesienią 2014 roku. Brak jednak jasnych wskazań ze strony Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego co do akademickich programów powszechnej edukacji medialnej np. na pierwszym roku studiów humanistycznych i społecznych. W świetle powyższego postulujemy zatem rozpoczęcie prac nad krajowym programem powszechnej edukacji medialnej. Postulat