references
TECHNIKI CYFROWEGO WSPOMAGANIA PROCESU DYDAKTYCZNEGO
273
To od nich będzie się wymagać, bardziej niż od pokolenia obecnych dorosłych, umiejętności samodzielnego budowania wiedzy o świecie, szybkiego i nieustannego aktualizowania tej wiedzy, poszerzania swoich kwalifikacji, czyli – najkrócej mówiąc – sprawnego dostosowywania się do wymogów rynku pracy i reguł funkcjonowania nowoczesnych społeczeństw. Co więcej, właśnie ta grupa „odbiorców” edukacji ma najlepsze predyspozycje pozwalające w pełni wykorzystać potencjał nowoczesnych form kształcenia, w tym e-edukacji18.
Wybrane narzędzia cyfrowe służące do wspomagania tradycyjnego procesu dydaktycznego
Mimo omówionych powyżej utrudnień związanych z uwzględnianiem światowych trendów w krajowej edukacji niższego szczebla, warto podejmować próby o charakterze mniej sformalizowanym, które wpisują się w globalny rozwój edukacji. Samo e-kształcenie traktowane jako przyszłość rozwiązań dydaktycznych alternatywnych dla tradycyjnych odmian szkolnictwa jest rozumiane jako specyficzna forma i organizacja kierowanego procesu uczenia się i nauczania odbywającego się za pośrednictwem mediów elektronicznych19. Najbardziej popularnym z nich jest Internet, który umożliwia kontakt nauczyciela ze swoimi uczniami m.in. poprzez: e-mail, forum dyskusyjne, czat, komunikatory, telefonię internetową, audio- i wideokonferencję20. Nie jest to jednak forma kształcenia, która mogłaby w całości zastąpić tradycyjnie rozumianą edukację szkolną w Polsce. Doskonałym jej uzupełnieniem może stać się natomiast odmiana e-kształcenia określana jako kształcenie komplementarne lub mieszane (ang. blended learning), które oznacza połączenie e-nauczania
M. Zając, Komu potrzebna jest e-edukacja?, [online:] http://biblioteka.mwi. pl/index.php?option=com_k2&view=item&id=149:komu-potrzebna-jest-eedukacja?&Itemid=3 , s. 3, [dostęp: 14.12.2015]. 19 Jagiellońskie kompendium e-edukacji, [online:] http://www.czn.uj.edu.pl/kompendium/?q=node/65 , [dostęp: 18.08.2013]. 20 Por. tamże.
18