W dniach 16–31 lipca 2021 r. odbyła się rozszerzona 44. sesja Komitetu Światowego Dziedzictwa, organu międzyrządowego Konwencji w sprawie światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, składającego się z przedstawicieli 21 państw wybieranych przez Zgromadzenie Ogólne sygnatariuszy Konwencji. Gospodarzem tegorocznej sesji były Chiny (miasto Fuzhou), ale posiedzenie odbywało się w trybie online. W ubiegłym roku doroczne posiedzenie Komitetu nie odbyło się z powodu pandemii.
Jednym z zadań Komitetu Światowego Dziedzictwa było rozpatrzenie nowych kandydatur do wpisu na Listę światowego dziedzictwa. Rozpatrywane były kandydatury z dwóch lat: 2020 i 2021. Wpisano 34 nowe miejsca: 5 dóbr przyrodniczych i 25 dóbr kultury (w tym 6 jako krajobrazy kulturowe). Zdecydowano również o rozszerzeniu wpisów dóbr już wpisanych na Listę światowego dziedzictwa.
Należy do nich międzynarodowy wpis „Pradawne i pierwotne lasy bukowe w Karpatach i innych regionach Europy”, który odtąd obejmuje polską część – lasy bukowe w Bieszczadzkim Parku Narodowym. Są to ściśle wyznaczone kompleksy leśne, położone na zboczach Połoniny Wetlińskiej, Smereka, w dolinie Terebowca, w dolinie Górnej Solinki i w dolinie Wołosatki.
Oprócz lasów bukowych z terenu Polski, rozszerzenie wpisu obejmuje obszary na terenie Bośni i Hercegowiny, Czech, Francji, Północnej Macedonii, Słowacji, Szwajcarii i Włoch. Stanowią one część seryjnego wpisu, który początkowo obejmował obszary lasów bukowych na terenie Słowacji i Ukrainy (wpis w 2007 r.), od roku 2011 również Niemiec, a od roku 2017 także Albanii, Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Hiszpanii, Rumunii, Słowenii i Włoch. Obecnie wpis obejmuje 94 elementy w 18 krajach.
Podjęcie decyzji w sprawie kandydatury wpisu „Stocznia Gdańska. Kolebka „Solidarności i symbol upadku Żelaznej Kurtyny w Europie” zostało odroczone.
Na Listę światowego dziedzictwa zostały wpisane następujące miejsca:
Arabia Saudyjska: Obszar kulturowy Himā
Austria, Belgia, Czechy, Francja, Niemcy, Włochy, W. Brytania: Duże uzdrowiska europejskie
Austria, Niemcy, Słowacja: Granice Imperium Rzymskiego, Limes naddunajski (część zachodnia)
Belgia/Holandia: Dobroczynne kolonie rolne
Brazylia: Sítio Roberto Burle Marx
Chile: Osady i sztuczna mumifikacja z czasów kultury Chinchorro w regionie Arica i Parinacota
Chiny: Quanzhou – emporium handlu morskiego dynastii Song i Yuan
Francja: Latarnia morska w Cordouan
Francja: Nicea, miejsce zimowego wypoczynku na Riwierze
Gabon: Park Narodowy Ivindo
Gruzja: Lasy deszczowe i tereny bagienne w Kolchidzie
Hiszpania: Paseo del Prado i Buen Retiro, krajobraz historyczny związany ze sztuką i nauką
Holandia: Rozszerzenie linii obrony Amsterdamu
Indie: Dholavira, miasto z okresu cywilizacji harappańskiej
Indie: Światynia Kakatiya Rudreshvara (Ramappa), stan Telangana
Iran: Kolej transirańska
Iran: Krajobraz kulturowy Hawraman/Kramanat
Japonia: Prehistoryczne miejsca zabytkowe z okresu Jōmon
Japonia: Wyspy Amami-Oshima i Tokunoshima, pólnocna część wyspy Okinawa i wyspa Iriomote
Jordania: As-Salt – miasto tolerancji i gościnności
Korea Południowa: Getbol, koreańskie obszary nadmorskie
Meksyk: Franciszkański zespół klasztorny i Katedra p.w. Wniebowzięcia N.M.P. w Tlaxcala (rozszerzenie wpisu „Pierwsze XVI-wieczne klasztory na zboczach wulkanu Popocapétl” z 1994 r.)
Niemcy: Mathildenhöhe w Darmsztadzie
Niemcy: Miejsca związane z dziedzictwem żydowskim w Spirze, Wormacji i Moguncji (SzUM)
Niemcy/Holandia: Granice Imperium Rzymskiego, dolny limes niemiecki
Peru: Zespół archeologiczno-astronomiczny Chankillo
Rosja: Petroglify nad Jeziorem Onega i Morzem Białym
Rumunia: Roşia Montană, krajobraz górniczy (jednocześnie wpisany na Listę światowego dziedzictwa w zagrożeniu)
Słowenia: Dzieło Jože Plečnika w Lubljanie – urbanistyka na skalę człowieka
Tajlandia: Kompleks leśny Kaeng Krachan (KKFC)
Turcja: Kopiec Arslantepe
Urugwaj: Dzieło inżyniera Eladio Dieste: Kościół w Atlántida
Wielka Brytania: Krajobraz łupkowy w północno-zachodniej Walii
Włochy: Podcienia Bolonii
Włochy: Seria XIV-wiecznych fresków w Padwie
Wybrzeże Kości Słoniowej: Meczety w stylu sudańskim na północy Wybrzeża Kości Słoniowej
W wyniku tych decyzji, na Liście światowego dziedzictwa znajdują się obecnie 1154 dobra, w tym 897 to dobra kultury, 218 – dobra przyrodnicze, 39 – dobra mieszane.
Komitet Światowego Dziedzictwa przyjął decyzje dotyczące stanu zachowania wybranych miejsc światowego dziedzictwa. Wśród projektów decyzji przewidzianych do rozpatrzenia w roku 2020 i 2021 znalazły się cztery dotyczące miejsc światowego dziedzictwa w Polsce. Były to:
Kopalnia rud ołowiu, srebra i cynku w Tarnowskich Górach oraz system gospodarowania wodami podziemnymi
Krzemionkowski region pradziejowego górnictwa krzemienia pasiastego
Puszcza Białowieska (Polska/Białoruś)
Decyzje te zostały przyjęte bez debaty.
Do decyzji dotyczącej Auschwitz Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-1945), na życzenie strony polskiej zostały wprowadzone uściślenia.
Ponadto Komitet przyjął ostateczną wersję orzeczenia wyjątkowej uniwersalnej wartości Krzemionkowskiego regionu pradziejowego górnictwa krzemienia pasiastego, które w momencie wpisu w 2019 r. zostało przyjęte prowizorycznie.
Doniosłą decyzją Komitetu było skreślenie Liverpoolu z Listy światowego dziedzictwa. Decyzja Komitetu w tej sprawie nie była jednomyślna, została podjęta w drodze głosowania. Dobro światowego dziedzictwa pod nawą „Liverpool – miasto floty handlowej” zostało wpisane w 2004 roku, jako świadectwo jednego z największych centrów handlowych na świecie w XVIII i XIX wieku, a także jako przykład rozwoju technologii portowej, systemu transportu i zarządzania portem. Od 2012 r. Liverpool był wpisany na Listę światowego dziedzictwa w zagrożeniu, w związku z planami inwestycyjnymi, które groziły bezpowrotną utratą cech, z powodu których zabytkowe doki i historyczna zabudowa zostały wpisane na Listę światowego dziedzictwa. Mimo zaleceń ponawianych przez Komitet Światowego Dziedzictwa nie przyjęto rozwiązań, które chroniłyby „wyjątkową uniwersalną wartość” miejsca.
Jedno miejsce zostało wycofane z Listy światowego dziedzictwa w zagrożeniu. Jest to Park Narodowy Salonga w Demokratycznej Republice Konga. Roşia Montană – krajobraz górniczy w Rumunii został wpisany jednocześnie na Listę światowego dziedzictwa i Listę światowego dziedzictwa w zagrożeniu. Dyskusje dotyczące kilku zagrożonych miejsc nie zakończyły się wpisem na Listę światowego dziedzictwa w zagrożeniu. Lista ta zatem nadal liczy 52 miejsca.
Właściwe wyważenie kwestii ochrony i rozwoju społeczno-gospodarczego w przypadku miejsc światowego dziedzictwa należy do podstawowych wyzwań, jakie napotyka wdrażanie Konwencji UNESCO z 1972 r.
Drugim podstawowym wyzwaniem są zmiany klimatu, które będą miały wpływ na stan zachowania dóbr przyrodniczych i dóbr kultury.
Komitet Światowego Dziedzictwa na 44. sesji przyjął zmiany w „Wytycznych operacyjnych” dotyczące reformy procesu składania i rozpatrywania wniosków o wpis, zgodnie z którą kandydatury będą poddawane najpierw wstępnej analizie.
Komitet zdecydował również o kontynuowaniu debaty na temat uwarunkowań wpisywania miejsc łączących się z konfliktami, występującymi na przestrzeni XX wieku lub kojarzących się ze złą czy dzielącą pamięcią. Rysuje się rozbieżność opinii w sprawie zgodności tego rodzaju wpisów z celem i zakresem stosowania konwencji UNESCO z 1972 r.
W czasie sesji została przyjęta Deklaracja z Fuzhou.