Pakistan
Archeologiczne ruiny Mohendżo Daro
(Kryt. II, III / 1980)
Położone w dolinie Indusu ruiny są pozostałością rozległego miasta Mohendżo Daro, zbudowanego w III tysiącleciu p.n.e. wyłącznie z suszonej cegły. Cytadela, wzniesiona na sztucznym wzniesieniu, mury obronne oraz regularny plan Dolnego Miasta, świadczą o zaczątkach planowania urbanistycznego.
Taksila
(Kryt. III, VI / 1980)
Zabytki Taksili: kopiec neolityczny Saraikala, pochodzące z II w. p.n.e. mury obronne Sirkap, miasto Sirsukh, z I w. n.e., ilustrują kolejne etapy rozwoju urbanistycznego miasta doliny Indusu, podporządkowanego kolejno rządom Persji, Grecji oraz państw Azji Środkowej i które, od VI w. p.n.e. do II w. n.e., było siedzibą kwitnącego uniwersytetu buddyjskiego.
Ruiny buddyjskie Takht-i Bahi oraz pozostałości miasta Szahr-i Bahlol
(Kryt. IV / 1980)
Buddyjski zespół klasztorny Takht-i Bahi (Tron Źródła) został założony w początkach I w. Dzięki swemu położeniu na szczycie wysokiego wzgórza, nie uległ kolejnym inwazjom i pozostał doskonale zachowany. W pobliżu znajdują się ruiny Szahr-i Bahlol, warownego miasteczka pochodzącego z tego samego okresu.
Zespół zabytkowy Thatta
(Kryt. III / 1981)
Pomiędzy XIV i XVIII w. Thatta, stolica trzech kolejnych dynastii, a później w posiadaniu władców mogolskich Delhi, była nieustannie upiększana. Ruiny miasta oraz nekropola stanowią jedyne świadectwo cywilizacji Sind.
Fort i ogrody Szalimar w Lahaur
(Kryt. I, II, III / 1981)
Te dwa arcydzieła pochodzą z czasów panowania cesarza Szah Dżahana, okresu największej świetności wspaniałej cywilizacji Mogołów. Fort w Lahaur składa się z pałaców oraz z marmurowych meczetów ozdobionych mozaikami i złoceniami. W pobliżu miasta znajdują się wspaniałe i niezwykle wyrafinowane, położone na trzech tarasach ogrody Shalimar, z pawilonami, kaskadami i rozległymi basenami.
Fort Rohtas
(Kryt. II, IV / 1997)
W 1541 r., po zwycięstwie nad władcą mogolskim Humajunem, w Rohtas, w strategicznym punkcie leżącym obecnie w północnym Pakistanie, Szer Szah Suri wzniósł zespół obronny. Fort Rothas nigdy nie został zdobyty i pozostał w nienaruszonym stanie. Główne umocnienia składają się z masywnych murów o długości przeszło 4 km, z bastionami i monumentalnymi bramami. Fort Rohtas, zwany również Qila Rothas, stanowi cenny przykład wczesnej muzułmańskiej architektury wojskowej w Azji Środkowej i Południowej.