Burkina Faso

Praktyki kulturowe i ekspresja związane z instrumentami balafon i kolintang w Mali, Burkina Faso, Wybrzeżu Kości Słoniowej i Indonezji
Kraj(e) członkowskie: Burkina Faso/Mali/Wybrzeże Kości Słoniowej/Indonezja

Wpis na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości w 2012 r.

Balafon używany wśród plemion Senufo w Mali, Burkina Faso i na Wybrzeżu Kości Słoniowej jest ksylofonem pięciostopniowym, znanym pod lokalną nazwą ncegele. Ncegele składa się z 11 do 21 drewnianych płytek o niejednakowej długości, umieszczonych na drewnianej lub bambusowej podstawie o kształcie zbliżonym do trapezu. Wydrążone tykwy umocowane pod tą podstawą pełnią rolę rezonatorów. Ich wielkość jest proporcjonalna do wielkości płytek. Otwory w tykwach, przykryte membraną z włókien pajęczych kokonów, wzmacniającą dźwięk. Akord jest podzielony na oktawy w pięciu jednakowych interwałach. Dźwięki uzyskuje się poprzez uderzanie w płytki drewnianymi pałkami z gumowymi zakończeniami. Muzyka może być wykonywano solowo lub w zespole. Muzyczny dyskurs opiera się na wygrywaniu wielu rytmicznych melodii. Gra na ncegele towarzyszy świętom, modlitwom w parafiach i modłom odprawionym w świętych gajach, uroczystościom żałobnym, a także pobudza do pracy. Muzyka wspiera nauczanie systemów wartości, tradycji, wierzeń, prawa zwyczajowego, zasad etycznych w codziennym życiu społeczności i każdego człowieka. Każdy muzyk uczy się początkowo gry na balafonie dla dzieci, a następnie ćwiczy grę na „normalnym” balafonie pod kierukiem mistrza.