Komunikacja i informacja

Dostęp do informacji oraz możliwość komunikacji w przestrzeni cyfrowej postrzegane są obecnie jako warunek przesądzający o rozwoju lub marginalizacji kultur, regionów, społeczeństw i grup społecznych. Kluczowymi zagadnieniami stały się jakość informacji oraz poszanowanie i tworzenie w cyberprzestrzeni ładu etycznego i prawnego opartego na prawach człowieka. W ramach swoich kompetencji UNESCO podejmuje działania mające na celu zmniejszanie nierówności społecznych i geograficznych w dostępie do informacji oraz tworzeniu i udostępnianiu treści między różnymi wspólnotami, kulturami, społeczeństwami i grupami społecznymi. 

Szczególnie istotne miejsce w działaniach UNESCO mają wspieranie bezpieczeństwa dziennikarzy i wolności wypowiedzi, przeciwdziałanie dezinformacji i promowanie rozwoju kompetencji cyfrowych oraz medialnych i informacyjnych (MIL). 

W ramach Sektora Komunikacji i Informacji UNESCO działają dwa programy międzyrządowe: Międzynarodowy Program Rozwoju Komunikacji (International Programme for the Development of Communication, IPDC) oraz Program Informacja dla Wszystkich (Information for All Programme, IFAP). Problematyce zachowania i udostępniania dziedzictwa dokumentacyjnego poświęcony jest Program Pamięć Świata (Memory of the World Programme, MoW).

Wiele działań UNESCO w dziedzinie komunikacji i informacji, z uwagi na jej wybitnie interdyscyplinarny charakter, prowadzonych jest w sposób międzysektorowy. Np. w odniesieniu do instrumentu prawa międzynarodowego jakim jest Zalecenie w sprawie etyki sztucznej inteligencji (2021 r.) wiodącym sektorem jest Sektor Nauk Społecznych i Humanistycznych (por. dział „Nauka”).