Sieć Miast Uczących Się

Od 2015 roku przy Instytucie Kształcenia Ustawicznego UNESCO (UNESCO Institute for Lifelong Learning – UIL) w Hamburgu działa Światowa Sieć Miast Uczących Się (UNESCO Global Network of Learning Cities – GNLC).

Celem Sieci jest wspieranie trwałego rozwoju społeczności miejskich w obszarze podnoszenia wiedzy i zdobywania nowych kwalifikacji, dzięki prowadzeniu partnerskiej współpracy miast członkowskich.

W ramach UNESCO GNLC miasta zobowiązują się do prowadzenia polityk miejskich ukierunkowanych na wzajemną inspirację, promocję know-how oraz najlepszych praktyk w dziedzinie edukacji przez całe życie. Wartością członkostwa jest budowanie więzi pomiędzy społecznościami należących do sieci miast. Wymiana doświadczeń i pomysłów, niezależnie od etapu rozwoju poszczególnych miast, może przynieść każdemu z nich ogromne korzyści z uwagi na to, że rozwiązania problemów, na jakie władze miejskie natrafiają w procesie zachodzących przemian, mogą już być stosowane przez inne miasta.

Pierwszym i jedynym dotychczas miastem polskim, należącym do Sieci od maja 2019 r., jest Gdynia. Miasto zostało przyjęte dzięki wysokiemu poziomowi kształcenia zarówno formalnego, jak i nieformalnego, realizowanego z zaangażowaniem zarówno placówek edukacyjnych, jak i organizacji pozarządowych, a także dzięki szerokiemu udziałowi mieszkańców w procesach decyzyjnych.

Do Sieci należy obecnie 356 miast. Okres składania wniosków rozpoczyna się raz na dwa lata. W danym roku do Sieci mogą zostać włączone maksymalnie trzy miasta z danego kraju.

UNESCO definiuje Miasto Uczące Się jako miasto, które skutecznie mobilizuje swoje zasoby w każdym sektorze, aby:

promować włączające uczenie się na wszystkich poziomach edukacji, począwszy od szkolnictwa podstawowego po szkolnictwo wyższe;
promować uczenie się w rodzinach i społecznościach;
ułatwiać naukę w miejscu pracy;
rozszerzać wykorzystanie nowoczesnych technologii edukacyjnych;
podnosić jakość edukacji; i
wspierać kulturę uczenia się przez całe życie.

W ten sposób miasto wzmacnia indywidualny rozwój mieszkańców oraz integrację społeczną wszystkich grup, działa na rzecz rozwoju ekonomicznego i kulturalnego oraz wzrostu dobrobytu, jednocześnie wspierając zrównoważony rozwój.

Uczenie się przez całe życie stanowi podstawę zrównoważonego rozwoju społecznego, gospodarczego i środowiskowego. Idea ciągłego uczenia się jest głęboko zakorzeniona we wszystkich kulturach. Staje się ono coraz ważniejsze we współczesnym, szybko zmieniającym się świecie, w którym normy społeczne, gospodarcze i polityczne są wciąż definiowane na nowo. Badania wykazały, że ludzie stale się uczący się – obywatele, którzy zdobywają nową wiedzę, umiejętności w szerokim kontekście – są lepiej przygotowani do zmian zachodzących w otoczeniu. Proces stałego uczenia się oraz społeczeństwo uczące się przez całe życie to zatem dwa kluczowe elementy kształtowania się zrównoważonych społeczeństw.