Cypr

Pafos

(Kryt. III, VI / 1980)

Region Pafos, zamieszkały od czasów neolitycznych, stanowił miejsce kultu przedgreckich bóstw płodności, a potem samej Afrodyty, urodzonej według legendy właśnie w Pafos. Świątynia bogini, o konstrukcji mykeńskiej, pochodzi z XII w. p.n.e. Ruiny willi, pałaców, teatrów, fortec i grobowców nadają temu miejscu wyjątkowe znaczenie historyczne i architektoniczne. Mozaiki z Nea Pafos zaliczane są do najpiękniejszych na świecie.

Zdobione kościoły regionu Troodos

(Kryt. II, III, IV / 1985, 2001)

W regionie Troodos znajduje się jedno z największych skupisk kościołów i klasztorów całego dawnego Cesarstwa Bizantyjskiego. Dziesięć zabytków wybranych do wpisu na Listę Światowego Dziedzictwa, począwszy od małych kościółków, których architektura wiejska kontrastuje z wyrafinowaną dekoracją, po klasztory, jak Św. Jana Lampadistisa, są bogato zdobione malowidłami ściennymi stanowiącymi przegląd historii malarstwa bizantyjskiego na Cyprze.

Choirokoitia

(Kryt. II, III, IV / 1998)

Stanowisko neolityczne Choiokoitia, zajmowane od VII do IV tysiąclecia p.n.e., jest jednym z najważniejszych stanowisk prahistorycznych we wschodniej części Morza Śródziemnego. Ruiny i zabytki wydobyte w wyniku prac wykopaliskowych rzuciły nowe światło na ewolucję społeczeństw ludzkich w tym tak ważnym z tego względu regionie. Stanowisko zostało zbadane jedynie częściowo, stanowi więc wyjątkowe pole dla przyszłych badań.